زبان بدن(body language) چیست؟ | رموز زبان بدن که نمی دانستید!

Body Language

زبان بدن یا body language به سیگنال‌های غیرکلامی‌ اشاره دارد که برای برقراری ارتباط از آن‌ها استفاده می‌کنیم. به گفته کارشناسان، این سیگنال‌های غیرکلامی‌ بخش بزرگی از ارتباطات روزانه را تشکیل می‌دهند.

از حالات صورت گرفته تا حرکات بدن یا سکوت همچنان می‌توانند حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کنند.

گفته شده است که زبان بدن ممکن است بین 60 تا 65 درصد از کل ارتباطات را تشکیل دهد.

درک زبان بدن مهم است، اما توجه به نشانه‌های دیگر مانند محیظ نیز ضروری است. در بسیاری از موارد، شما باید به سیگنال‌ها به‌عنوان یک گروه به‌جای تمرکز بر یک اقدام واحد نگاه کنید.

مطلب مرتبط: چگونه کاریز‌ماتیک باشیم؟

از دست ندهید: چرا زنان نسبت به مردان به خواب بیشتری نیاز دارند؟

حالات چهره

به این فکر کنید که یک فرد چقدر می‌تواند تنها با یک حالت چهره حرفی را بیان کند. لبخند می‌تواند نشان دهنده تایید یا خوشحالی باشد. اخم می‌تواند نشان دهنده عدم تایید یا ناراحتی باشد.

در برخی موارد، حالات چهره ما ممکن است احساسات واقعی ما را در مورد یک موقعیت خاص نشان دهد. در حالی که می‌گویید احساس خوبی دارید، ممکن است ظاهر صورت شما چیز دیگری را به مردم بگوید.

فقط چند نمونه از  احساساتی  که می‌توانند از طریق حالات چهره بیان شوند عبارتند از:

  • خوشبختی
  • غمگینی
  • خشم
  • تعجب
  • انزجار
  • ترس
  • گیجی
  • هیجان
  • میل
  • تحقیر
  • حتی بیان صورت یک فرد می‌تواند کمک کند که آیا به آنچه فرد می‌گوید اعتماد یا باور داریم؟

یک مطالعه نشان داد که قابل اعتمادترین حالت صورت، شامل بالا بردن جزئی ابروها و یک لبخند خفیف است. محققان می‌گویند این عبارت دوستی و اعتماد به نفس را نشان می‌دهد.

حالات چهره نیز یکی از جهانی ترین اشکال زبان بدن است. عباراتی که برای انتقال ترس، خشم، غم و شادی استفاده می‌شود در سراسر جهان مشابه است.

محقق پل اکمن به پشتیبانی جهانی از انواع حالات چهره مرتبط با احساسات خاص از جمله شادی، خشم، ترس، تعجب و غم دست یافته است.

حتی تحقیقات نشان می‌دهد که ما در مورد هوش افراد بر اساس چهره و حالات آن‌ها قضاوت کنیم.

یک مطالعه نشان داد که افرادی که چهره‌های باریک و بینی‌های برجسته‌ ای دارند، بیشتر به عنوان باهوش شناخته می‌شوند. افرادی که دارای حالت‌های خندان و شاد هستند نیز به عنوان باهوش‌تر از افراد دارای حالت‌های خشمگین ارزیابی شدند.

از دست ندهید: بهترین سایت های گردشگری ایران

زبان بدن چشم‌ها

کلیک کنید: چگونه از زندگی بیشترین لذت را ببریم؟

چشم‌ها

چشم‌ها اغلب به عنوان “پنجره‌های روح” شناخته می‌شوند، زیرا آن‌ها می‌توانند چیزهای زیادی را در مورد آنچه که یک شخص احساس می‌کند آشکار کنند.

همانطور که در حال گفتگو با شخص دیگری هستید، توجه به حرکات چشم بخش طبیعی و مهمی از فرآیند ارتباط است.

برخی از چیزهای رایجی که ممکن است متوجه شوید عبارتند از؛ آیا افراد تماس مستقیم چشمی برقرار می‌کنند یا نگاه خود را منحرف می‌کنند، چقدر پلک می‌زنند یا مردمک‌های آن‌ها گشاد شده است.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به علائم چشمی زیر توجه کنید.

نگاه چشم

وقتی شخصی در حین گفتگو مستقیماً به چشمان شما نگاه می‌کند، نشان دهنده علاقه و توجه او به شما است . با این حال، تماس چشمی طولانی مدت می‌تواند احساس خطر کند.

از سوی دیگر، قطع ارتباط چشمی و دور نگاه کردن مکرر ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد حواسش پرت است، ناراحت است یا سعی می‌کند احساسات واقعی خود را پنهان کند.

شاید مفید باشد: غذا‌های سالم و طبیعی برای بدنی سالم‌تر

چشمک زدن

حتما بخوانید: بهترین روانشناسان ایران

چشمک زدن

پلک زدن طبیعی است، اما باید به این نکته هم توجه کنید که فرد زیاد پلک می‌زند یا کم.

مردم اغلب زمانی که احساس ناراحتی می‌کنند، سریعتر پلک می‌زنند. پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد عمداً سعی می‌کند حرکات چشم خود را کنترل کند.

به عنوان مثال، یک بازیکن ورق بازی ممکن است کمتر پلک بزند، زیرا او عمداً سعی می‌کند در مورد دستی که به او داده شده، هیجان زده به نظر برسد.

اندازه مردمک

اندازه مردمک می‌تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار ظریف باشد. در حالی که سطح نور در محیط گشاد شدن مردمک چشم را کنترل می‌کند، گاهی اوقات احساسات نیز می‌توانند تغییرات کوچکی در اندازه مردمک ایجاد کنند.

به عنوان مثال، چشم‌های بسیار گشاد شده می‌تواند نشان دهنده علاقه یا حتی تحریک شدن فرد باشد.

مطالعه کنید: با بهترین مارکت پلیس‌های ایران آشنا شوید

دهان

حرکات دهان نیز می‌تواند در خواندن زبان بدن ضروری باشد. به عنوان مثال، جویدن لب پایین ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد احساس نگرانی، ترس یا ناامنی را تجربه می‌کند.

اگر فرد خمیازه می‌کشد یا سرفه می‌کند، پوشاندن دهان ممکن است برای مودب بودن باشد.

لبخند زدن شاید یکی از بزرگترین سیگنال‌های زبان بدن باشد، اما لبخند را می‌توان به طرق مختلف تفسیر کرد.

یک لبخند ممکن است واقعی باشد، یا ممکن است برای بیان شادی کاذب، کنایه یا حتی بدبینی استفاده شود.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به سیگنال‌های دهان و لب زیر توجه کنید:

لب‌های جمع شده: سفت کردن لب‌ها ممکن است نشانه بیزاری، عدم تایید یا بی اعتمادی باشد.

گاز گرفتن لب: مردم گاهی اوقات در مواقعی که نگران، مضطرب یا استرس هستند لب‌های خود را گاز می‌گیرند.

پوشاندن دهان: وقتی افراد می‌خواهند یک واکنش عاطفی را پنهان کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا از نشان دادن لبخند یا پوزخند جلوگیری کنند.

بالا یا پایین شدن: تغییرات جزئی در دهان نیز می‌تواند نشانه های ظریفی از احساس فرد باشد. هنگامی که دهان کمی به سمت بالا چرخانده می‌شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس خوشحالی یا خوش بینی می‌کند. از سوی دیگر، دهانی که کمی به سمت پایین کشیده شده است، می‌تواند نشان دهنده غم و اندوه، عدم تایید یا حتی یک اخم آشکار باشد.

از دست ندهید: بهترین تمرین یوگا در خانه

حرکات بدن

کلیک کنید: شخصیت شناسی دیسک چیست؟

حرکات

ژست‌ها می‌توانند برخی از مستقیم ترین و واضح ترین سیگنال‌های زبان بدن باشند. تکان دادن، اشاره کردن، و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقادیر عددی همگی حرکات بسیار رایج و قابل درک هستند.

با این حال، برخی از حرکت‌ها فرهنگی هستند ، بنابراین نشان دادن شست یا علامت صلح که در ایالات متحده وجوددارد در کشوری دیگر ممکن است معنایی کاملا متفاوت داشته باشد.

مثال‌های زیر تنها چند ژست رایج و معانی احتمالی آن‌ها هستند:

مشت گره کرده می‌تواند نشان دهنده خشم یا در برخی موقعیت ها نشان دهنده همبستگی باشد.

شست رو به بالا و پایین  اغلب به عنوان حرکات تایید و عدم تایید استفاده می‌شود.

ژست «خوب» که با لمس انگشت شست و اشاره به صورت دایره‌ای و دراز کردن سه انگشت دیگر انجام می‌شود، می‌تواند به معنای «خوب» یا «خیلی خوب» استفاده شود، با این حال، در برخی از بخش‌های اروپا، از همان سیگنال استفاده می‌شود که نشان می‌دهد شما چیزی نیستید. دربعضی از کشورهای آمریکای جنوبی، این نماد در واقع یک ژست مبتذل است.

علامت V که با بلند کردن انگشت اشاره و وسط و جدا کردن آن‌ها برای ایجاد یک V شکل ایجاد می‌شود، در برخی کشورها به معنای صلح یا پیروزی است. در بریتانیا و استرالیا، این نماد زمانی که پشت دست به سمت بیرون باشد، معنایی توهین آمیز به خود می‌گیرد.

حتما بخوانید: بهترین مکان‌های تفریحی تهران

بازوها و پاها

بازوها و پاها

همچنین دست‌ها و پاها می‌توانند در انتقال اطلاعات غیرکلامی مفید باشند. روی هم زدن بازوها یا دست به سینه می‌تواند نشان دهنده حالت تدافعی باشد. دور کردن پاها از فرد دیگر ممکن است نشان دهنده بیزاری یا ناراحتی آن فرد باشد.

سیگنال‌های ظریف دیگر مانند باز کردن پاها به طور گسترده ممکن است تلاشی برای بزرگ‌تر یا فرمان‌پذیر به نظر رسیدن باشد در حالی که نزدیک نگه داشتن بازوها به بدن ممکن است تلاشی برای به حداقل رساندن خود یا کناره‌گیری از توجه باشد.

هنگامی که در حال ارزیابی زبان بدن هستید، به برخی از علائم زیر که ممکن است دست ها و پاها منتقل کنند توجه کنید :

دست‌های ضربدری  ممکن است نشان‌دهنده این باشد که فرد احساس دفاعی و محافظت از خود دارد.

ایستادن در حالی که دست‌ها روی کمر قرار می‌گیرد  می‌تواند نشانه‌ای از آمادگی و کنترل فرد باشد، یا می‌تواند نشانه‌ای از پرخاشگری باشد.

قلاب کردن دست‌ها از پشت  ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد احساس بی حوصلگی، اضطراب یا حتی عصبانیت می‌کند.

ضربه زدن سریع به انگشتان یا بی قراری  می‌تواند نشانه ای از بی حوصلگی یا ناامیدی فرد باشد.

پاهای ضربدری  می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که یک فرد احساس می‌کند به حریم خصوصی نیاز دارد.

مطالعه کنید: چرا قهوه اسپرسووضعیت بدن

وضعیت بدن

نحوه نگه داشتن بدن نیز می‌تواند به عنوان بخش مهمی از زبان بدن عمل کند.

اصطلاح پوسچر به نحوه نگه داشتن بدن و همچنین فرم کلی فیزیکی یک فرد اشاره دارد.

وضعیت قرارگیری می‌تواند اطلاعات زیادی را در مورد احساس یک فرد و همچنین نکاتی در مورد ویژگی‌های شخصیتی، مانند اعتماد به نفس یا تسلیم بودن یک فرد را منتقل کند.

به عنوان مثال، صاف نشستن ممکن است نشان دهنده این باشد که یک فرد متمرکز است و به آنچه که اتفاق می‌افتد توجه دارد. از سوی دیگر، نشستن با بدن خمیده به جلو، می‌تواند به این معنی باشد که فرد بی حوصله یا بی تفاوت است.

وضعیت باز  شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض دید قرار گرفتن است. این نوع وضعیت نشان دهنده دوستی، گشاده رویی و تمایل است.

وضعیت بسته  شامل پنهان کردن تنه بدن اغلب با خم شدن به جلو و روی هم نگه داشتن دست‌ها و پاها است. این نوع وضعیت می‌تواند نشان دهنده خصومت، غیردوستی و اضطراب باشد.

کلیک کنید: راه‌هایی برای حواس پرتی کمتر

فاصله شخصی

فاصله شخصی

فاصله شخصی در مقابل فاصله عمومی

آیا تا به حال شنیده اید که شخصی به فضای شخصی یا همان حریم خصوصی نیاز داشته باشد؟ آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که وقتی کسی کمی بیش از حد نزدیک شما می‌ایستد احساس ناراحتی کنید؟

اصطلاح پروکسمیک که توسط انسان شناس ادوارد تی‌ هال ابداع شد، به فاصله بین افراد در هنگام تعامل اشاره دارد. همانطور که حرکات بدن و حالات چهره می‌توانند اطلاعات غیرکلامی زیادی را به هم منتقل کنند، فضای فیزیکی بین افراد نیز چنین است.

هال  چهار سطح  از فاصله اجتماعی را که در موقعیت‌های مختلف رخ می‌دهد توصیف کرد:

فاصله صمیمی: 15 تا 50 سانتی متر

این سطح از فاصله فیزیکی اغلب نشان دهنده رابطه نزدیکتر یا راحتی بیشتر بین افراد است. معمولاً در هنگام تماس صمیمی مانند در آغوش گرفتن، زمزمه کردن یا لمس کردن رخ می‌دهد.

مطالعه کنید: بهترین دکترهای زیبایی ایران

فاصله شخصی: 45 تا 120 سانتیمتر

فاصله فیزیکی در این سطح معمولا بین افرادی که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک هستند اتفاق می‌افتد. هر چه افراد بتوانند به راحتی در هنگام تعامل بایستند، می‌تواند نشان دهنده سطح صمیمیت در رابطه آن‌ها باشد.

فاصله اجتماعی: 1.2 تا 3.6 متر.

این سطح از فاصله فیزیکی اغلب با افرادی که آشنا هستند استفاده می‌شود.

با کسی که نسبتاً خوب می‌شناسید، مانند همکار که چندین بار در هفته می‌بینید، ممکن است احساس راحتی بیشتری داشته باشید تا در فاصله نزدیک تر با هم ارتباط برقرار کنید.

در مواردی که طرف مقابل را به خوبی نمی‌شناسید، مانند پستچی که فقط یک بار در ماه می‌بینید، ممکن است فاصله 3متری راحت‌تر باشد.

از دست ندهید: فیلو فوبیا چیست؟

فاصله عمومی: 3 تا 4.5 متر

فاصله فیزیکی در این سطح اغلب در موقعیت‌های سخنرانی عمومی استفاده می‌شود. صحبت کردن در مقابل یک کلاس پر از دانش آموزان یا ارائه سخنرانی در محل کار نمونه‌های خوبی از چنین موقعیت‌هایی است.

همچنین توجه به این نکته مهم است که سطح فاصله شخصی که افراد برای احساس راحتی نیاز دارند می‌تواند از فرهنگی به فرهنگی دیگر متفاوت باشد.

سخن پایانی

درک زبان بدن می‌تواند کمک زیادی به شما در برقراری ارتباط بهتر با دیگران و تفسیر آنچه که دیگران می‌خواهند بیان کنند، کمک کند.

در حالی که ممکن است انتخاب سیگنال‌ها یکی یکی وسوسه انگیز باشد، مهم است که به این سیگنال‌های غیرکلامی در ارتباط با ارتباطات کلامی، سایر سیگنال‌های غیرکلامی و موقعیت نگاه کنید.

شما همچنین می‌توانید بر یادگیری بیشتر در مورد چگونگی  بهبود ارتباطات غیرکلامی خود تمرکز کنید  تا بهتر به دیگران بفهمانید که چه احساسی دارید – حتی بدون گفتن یک کلمه.

از دست ندهید: بهترین سایت‌های حوضه سلامت

این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *